Les Innocentes
Historia opowiedziana w filmie inspirowana była
pamiętnikiem Madeleine Pauliac,
która opisywała prawdziwe wydarzenia - przypadki gwałtów na zakonnicach - mające,
zresztą, miejsce w klasztorach na
terenie całej Polski tuż po wojnie. Madleine Pauliac miała za sobą 200 misji - w Polsce i na terenie dawnego ZSRR, była lekarką FCK - La Croix-Rouge Francais, zginęła w wypadku na misji koło Sochaczewa w 1946 r.
Francuzka Anne Fontaine podjęła się reżyserii filmu, w którym odniosła się do jednego miejsca, a konkretnie jednego klasztoru sióstr zakonnych, bliżej nieokreślonego, z którym współpracowała francuska lekarka z Czerwonego Krzyża. Film nie oskarża nikogo konkretnego, nie mierzy w żaden konkretny zakon. Odnosi się tylko do wydarzeń, do historii pisanej po wojnie.
Francuzka Anne Fontaine podjęła się reżyserii filmu, w którym odniosła się do jednego miejsca, a konkretnie jednego klasztoru sióstr zakonnych, bliżej nieokreślonego, z którym współpracowała francuska lekarka z Czerwonego Krzyża. Film nie oskarża nikogo konkretnego, nie mierzy w żaden konkretny zakon. Odnosi się tylko do wydarzeń, do historii pisanej po wojnie.
Film wywołał w Polsce wiele kontrowersji zupełnie
bezpodstawnie. Na specjalnym pokazie w Watykanie został dobrze przyjęty przez
biskupów i media katolickie. W kinie podczas projekcji było jak makiem zasiał –
nikt się nawet nie poruszył ani westchnął. Swiadczy to o wysokim stopniu
emocjonalnym filmu, który przygniata ogromem tamtych wydarzeń i wyrządzonej krzywdy.
W rolach
głównych występują:
Lou de
Laâge (Mathilde - lekarka francuska), śliczna aktorka, wschodząca gwiazda we
Francji,
Agata Buzek (siostra Maria),
Agata Kulesza (przeorysza),
Vincent
Macaigne (Samuel - lekarz francuski),
Joanna
Kulig (siostra Irena),
Katarzyna Dąbrowska (siostra Anna).
Scenariusz: Sabrina B. Karine, Anne Fontaine, Pascal
Bonitzer, Alice Vial.
Muzyka: Gregoire Hetzel
Zdjęcia: Caroline Champetier
------------------
Mathilde jest Franuzką - lekarką Franuskiego Czerwonego Krzyża działającego na terenie Polski, który
zajmuje się repatriacją francuskich obywateli. Zaprzyjaźnia się z Samuelem,
kolegą lekarzem, razem spędzają trochę wolnego czasu niekiedy w knajpie,
rozmawiają o przeszłości i przyszłości. Pewnej nocy przybiega roztrzęsiona
zakonnica z nieopodal położonego klasztoru i błaga o pomoc dla umierącej
siostry zakonnej. Mathilde daje się wciągnąć w tajemnice klasztoru, udziela
pomocy tej i innym zakonnicom, które – jak się okazuje – padły ofiarami gwałtu
przez żołnierzy Armii Czerwonej. Matka Przełożona, pragnąc uniknąć skandalu,
jest na początku nieufna i niechętna, ale w krytycznej sytuacji przyjmuje
ostatecznie pomoc francuskiej lekarki, a później także i Samuela, którego
Matylda wciąga w tajemny, nieznany świat zakonnic.
Polecam ten doskonały film, nie tylko ze względu na jego treść, ale również na rzemiosło francuskich i polskich aktorek, które idealnie wykreowały postacie z tamtych lat. Konwersacje zakonnic z lekarzami francuskimi przebiegają w języku francuskim. Zakonnice posługują się też językiem rosyjskim - co również przyczynia się do wysokiej oceny rzemiosła aktorskiego.****
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz