poniedziałek, 8 grudnia 2014

Magic in the Moonlight


Magia w blasku   księżyca


Wywiad z Woody Allenem


I znowu Woody Allen zabiera widza w cudną podróż w przepiękne miejsca o magicznym klimacie, miejsca budzące tęsknotę za młodością, przeszłością, urodą i świetnością. Woody Allen ma 78 lat – nie ma się co dziwić tej nostalgii. Zdobywca 4 Oscarów, 20 nominacji do tej nagrody.
Magiczne lata dwudzieste, kluby jazzowe, świetna muzyka, piękne stroje – ach co za moda lat dwudziestych – melancholia...., kochać-nie kochać, i to ciągłe zmaganie się z filozofią, przekomarzanie realizmu z surrealizmem, świata rzeczywistego z zaświatami – oto cały Woody Allen, pełen cynizmu, a jednak daje nadzieję na to, że oprócz rozumu – „szkiełka i oka”, jest w naszym życiu miejsce na zapamiętanie się w uczuciach. Romantyczny Wooden? Tylko troche – na podtrzymanie ducha. Bo przecież bez iluzji i magii nie da się żyć i oddychać pełną piersią. Trochę też kpi sobie z tej MAGII. I to w blasku księżyca! Brrr – toż to prawie jak pojawienie się wampirów!
 
Emma Stone i Colin Firth

Colin Firth gra główną rolę swiatowego iluzjonisty Stanleya, artysty często występującego na scenie, człowieka stojącego twardo na ziemi, raczej nihilisty, który nie wierzy w bajki ani wywoływanie duchów i kontakt z nimi. Jego sztuka polega na triku, ćwiczeniach i twardym treningu – twierdzi. Tylko do czasu, kiedy pojawia się na magicznej scenie młoda utalentowana spirytualistka wywołująca z zaświatów umarłe dusze i umożliwiająca kontakt z nimi. Ma się rozumieć – za pieniądze. Jest tak przebiegła w swoim fachu, że nawet Stanley ulega jej „wiedzy” i urokowi – ten sceptyk i mizantrop zaczyna mieć wątpliwości co do swoich racji.
By być szczęśliwym, potrzebna jest człowiekowi dawka iluzji, pewnej ułudy i tej przyciągającej magii – pragnie powiedzieć stary mistrz przez swoje nowe dzieło. Fani Woodego Allena powinni pójść na ten film.

sobota, 6 grudnia 2014

My Old Lady





Lekka komedia o amerykańskim spadkobiercy, który przyjeżdża do Paryża, by sprzedać willę oddziedziczoną po ojcu. W willi mieszka jednak ktoś, kto nie chce się wyprowadzić.


Reżyseria: Israel Horowitz, w rolach głównych: Kevin Kline, Maggie Smith, Kristin Scott Thomas.
 
Kristin Scott Thomas i Kevin Kline

Kevin Kline

Kevin Kline i Maggie Smith

Kristin Scott Thomas

Maggie Smith


 

sobota, 22 listopada 2014

Za jakie grzechy, dobry Boże?

                                                      Qu'est-ce qu'on a fait au Bon Dieu?                      
                             

                               

                                                    "Monsieur Claude und seine Töchter"

Philippe de Chauveron - reżyseria, w rolach głównych: Christian Clavier, Chantal Lauby (rodzice), Ary Abittan, Medi Sadoun, Frederic Chau, Noom Diawara (zięciowie),
Frederique Bel, Julia Piaton, Emilie Caen, Elodie Fontan (córki).

Film jest świetnym antidotum na wszelkie homofobie i ksenofobie, pełen humoru i ostrego dowcipu, bezlitośnie odkrywającym stosunek do ludzi z innych kultur i światów, i to nie tylko na Zachodzie przepełnionym cudzoziemcami, ale również w Afryce, gdzie biały człowiek to też "wyrzutek".
                                                        ------------
 Claude i Marie mieszkają na francuskiej prowincji, stanowią zgodną i tradycyjnie żyjącą parę   małżeńską. Marie jest katoliczką i marzy o ślubie córek w obrządku właśnie kościoła katolickiego.
Niestety, w dobie globalizacji życie konfrontuje rodzinę z odmiennością kultur i zmusza do tolerancji i dopasowania się: trzy z czterech córek wiążą się kolejno z muzułmaninem, semitą i Chińczykiem. W najmłodszej córce pokładają jeszcze nadzieję - radość jest wielka, gdy ta oznajmia, że wychodzi za mąż za francuskiego katolika. Matka cieszy się, że wreszcie będzie katolicki ślub w rodzinnym kościele. Najmłodsza latorośl jednak nie ujawnia, iż oblubieniec pochodzi z Wybrzeża Kości Słoniowej i ma ciemną skórę. Odyseja przez szok kulturowy i przyjaźń między narodami trwa cały film, wybuchom śmiechu nie ma końca. Udana komedia multikulturowa. ****
 We Francji film obejrzało 12 milionów widzów.


Z lewej Christian Clavier i Chantal Lauby (rodzice)
 
Julia Piaton - najmłodsza córka
Ary Abittan, ur. 1974 w Paryżu (ojciec Marokańczyk, matka Tunezyjka) - gra rolę zięcia semity
Frederic Chau, ur. w Wietnamie - gra rolę zięcia Chińczyka
Medi Sadoun, ur. 1973 w Paryżu (matka Włoszka, ojciec Algierczyk) - gra rolę zięcia arabskiego


Noom Diawara, ur. 1978 w Paryżu - gra rolę zięcia z Afryki

wtorek, 4 listopada 2014

Deux jour une nuit

                           Koleżankę wyleją z pracy, a ja skasuję premię 1000 euro

Belgijscy bracia Jean-Pierre Dardanne i Luc Dardenne przedstawili w filmie zaciętą walkę o miejsce pracy. Dość nietypowa sytuacja, ale tak można sobie dziś wyobrazić pogoń za kawałkiem chleba, gdzie nie ma miejsca na moralność, solidarność, empatię i "takie tam" ludzkie odczucia. Jest twarda walka, by zatrzymać SWOJE miejsce pracy.
Sandra (Marion Cotillard) jest dłuższy czas chora. Podczas jej absencji pracodawca zmiarkował, że firma może się obejść bez takiego pracownika jak ona, i chce ją zwolnić. Zanim jednak to uczyni, odbywa się głosowanie wśród koleżanek i kolegów, którzy mogą wpłynąć na jej zatrzymanie, ale muszą zrezygnować z premii rocznej wynoszącej 1000 euro. Co zrobić, by i koleżanka została, i premię wypłacili. Nic. Trzeba wybrać jedno. A to bardzo trudna decyzja. Sandra jeździ od jednego domu do drugiego i próbuje zebrać większość fanów. Trwa ten stres przez weekend, czyli dwa dni i jedną noc. ***








Marion Cotillard znana z roli Edith Piaf w filmie "La Mome" 2007 (ang. La vie en rose, pol. Nie zaluje niczego), otrzymala Oscara, Zlotego Globa i BAFTA. Grala tez w filmie Woody´go Allena "Midnight in Paris" ("O polnocy w Paryzu). 



poniedziałek, 25 sierpnia 2014

The Hundred - Foot Journey

                                              Madame Mallory und der Duft von Curry


Fajny film: tchnie spokojem, falą pozytywnych uczuć i wszystkim, co się z dobrem kojarzy. Przypomniał pogodne letnie popołudnie (na dworze już zimno i nadchodzi jesień), wiejską sielankę i dał trochę relaksu w tym zwariowanym dzisiaj świecie.
Opowiada co prawda o trywialnej rzeczy, jaką są posiłki i przyprawy, ale akcja dzieje się w pięknej Prowansji, na odległej wsi francuskiej, film odsłania trochę kulisy francuskiej sztuki kulinarnej, a właściwie to jest kulinarnym pojedynkiem sztuki hinduskiej i francuskiej.  Jest na co popatrzeć, celujące dialogi, dowcipne i urocze, znani i lubiani aktorzy jednym słowem: pójdźcie do kina!

Reżyseria: Lasse Hallström (Szwecja, 68 lat).
Scenariusz: Steven Knight na podstawie międzynarodowego bestselleru Richarda C. Moraisa.
W rolach głównych: Helen Mirren, Charlotte Lebon, Manish Dayal, Om Puri.
USA 2014, 114 minut.


Od lewej: Om Puri, Manish Dayal, Helen Mirren

                                                            -----------------
Rodzina Kadamów odrestaurowała starą francuską knajpę, przerabiając naMaison Mumbai” po przeciwnej stronie ulicy, gdzie niejaka Madame Mallory prowadzi ekskluzywną restaurację dla smakoszyLe Saule Pleureur” (płacząca wierzba) w nieustannej dążności w sztuce gotowania do otrzymania kolejnych gwiazdek Michelin. I nie jest, oczywiście, zachwycona konkurencją po drugiej stronie ulicy. Obydwie strony prowadzą kłótliwy dialog, ale właściwie sympatyzują na koniec ze sobą, albowiem jest jeszcze utalentowany kucharz w rodzinie Kadamów, Hasan świecąca gwiazda na firmamencie kulinarnym wMaison Mumbai”, a Madame Mallory ma nieprzejednaną słabość do talentów znających tajemnice przypraw.
  Film ożywia podniebienie i jest balsamem dla duszy. Dialogi między Madame Mallory i ojcem rodziny Kadamów przeurocze, łza kręci się w oku, potrawy na pięknych stołach wyglądają wyśmienicie - łakomczuchom trudno wytrzymać...
Zobaczcie ten spokojny łagodny film w jeszcze trwający letni wieczór - będzie Wam się podobał. ****
Charlotte Lebon

piątek, 30 maja 2014

Words & Pictures

 
 
 
Reżyseria: Fred Schepisi (Australia)
 w rolach głównych: Juliette Binoche, Clive Owen, Bruce Davison, Valerie Tian, Navid Negahban
muzyka Paul Grabowsky, scenariusz Gerald Di Pego.
 
 
Juliette Binoche

Clive Owen, brytyjski aktor

Valerie Tian, kanadyjska aktorka

Idąc do kina, myślałam, że popatrzę sobie na jakieś tam romansidło dla odprężenia, a tu ku mojemu zdumieniu pojawiły się dwie postacie na wskroś przepełnione intelektualną energią, przeznaczone sobie od początku fabuły, już w sobie zakochane, ale jeszcze zwalczające się dowcipnymi dialogami, wiodące nieustannie dysputy na temat, co ważnejsze w życiu - słowo czy obraz. Oboje uczą w liceum. Ona próbuje przekazać wartości sztuki, uczy innego, raczej emocjonalnego spojrzenia na obraz, on przekomarza się, używając trafnych i często zabawnych cytatów z literatury, popisując się nieprzeciętną wiedzą literaturoznawcy, usiłuje przekonać, iż właśnie słowo jest ważniejsze w życiu. I tak zabawa trwa cały filmy, a nim skończy się happy-endem, to bohaterzy trochę sobie pocierpią, wyżywając się w obrzucaniu przeciwnika argumentami.
 Uwielbiany przez uczniów nauczyciel cierpi na uzależnienie od alkoholu, natomiast piękną panią profesor od sztuk pięknych gnębi reumatyzm i ciągłe nawroty ataków bólowych. I jedno, i drugie rozkochani w swoich przedmiotach, zaciekle bronią swoich poglądów, ale też są zauroczeni swoimi osobowościami.
Polecam intelektualistom, lingwistom, literaturoznawcom i wszelkim fanom dobrego kina.****
Juliette Binoche - malarka i Clive Owen - anglista
 

czwartek, 15 maja 2014

Festiwal Filmowy w Cannes 2014


                                          Festiwal Filmowy (67) w Cannes rozpoczęty.





                           Jury festiwalu (od lewej): Willem Dafoe, Do-Yeon-Jeon, Zhangke Jia,
                              Gael Garcia Bernal, Leila Hatami, Jane Campion, Sofia Coppola,
                                               Nicolas Winding Refn i Carole Bouquet.



                                                     Przewodnicząca jury Jane Campion



 
                                               Festiwal zainaugurował (poza konkursem)
                       film z Nicol Kidman i Timem Rothem o księżnej Monako Grace Kelly.





                                               Jane Fonda zadziwia urodą i elegancją.


                                            ------------------------------------------------------






Jury festiwalowe wyróżniło Złotą Palmą obyczajowy film "Winter Sleep" tureckiego reżysera Nuri Bilge Ceylana.


Tarantino wręcza nagrodę


Wielką nagrodę Jury otrzymał film Włoszki Alice Rohwacher pod tytułem "Le Meraviglie".


Alice Rohwacher



Najlepszym aktorem według Jury został Timothy Spall za rolę genialnego malarza w "Mr. Turner",
 natomiast najlepszą aktorką - Julianne Moore za rolę holywoodzkiej diwy w filmie "Maps to the Stars" Davida Cronenberga.

Julianne Moore
 

Dwie specjalne nagrody Jury otrzymali dwaj reżyserzy: An Xavier Dolan za film "Mommy"

An Xavier Dolan i Suzanne Clement
 

oraz Jean-Luc Godard za eksperymentalny film w 3D "Adieu au langage".
Za najlepszy scenariusz nagrodę otrzymał Rosjanin Andrej Zwaginzew za film "Leviathan".

niedziela, 16 marca 2014

Philomena

                                                                Tajemnica Philomeny

Film brytyjsko-amerykańsko-francuski, reż.: Stephen Frears, w rolach głównych: Judi Dench, Steve Coogan, Michelle Fairley, Sophie Kennedy Clark. Steve Coogan jest producentem i autorem scenariusza, za który otrzymał Złotego Lwa w Wenecji. Film norminowany do Golden Glob Award, Oscara i innych.


 Młoda Philomena (S.K. Clark)
 
 
Sophie Kennedy Clark (zagrała w zeszłym roku w "Nimphomaniac" Larsa Triera 
-----------
 
Judi Dench gra rolę 70-letniej matki, która wraz z dziennikarzem Martinem Sixmithem rozpoczyna poszukiwania utraconego w młodości syna. Film opowiada prawdziwą historię opartą na książce pt.: "The Lost Child of Philomena Lee Martina Sixmitha.
Przez 50 lat żyje Philomena, ukrywając przed światem i rodziną istnienie pierwszego dziecka, które urodziła w klasztorze w katolickiej Irlandii w latach pięćdziesiątych. W tamtych czasach niezamężne matki bardzo często wysyłano do klasztorów, gdzie nieślubne dzieci przychodziły na świat, a matki po porodzie odbywały czteroletnią służbę, ciężko pracując, by w ten sposób spłacić klasztorowi koszt porodu i odpokutować za grzechy. Albowiem kościół katolicki nie uznawał dzieci z nieprawego łoża, widząc w ich przyjściu na świat grzech i rozpustę młodych matek. Bardzo często takie dzieci przekazywane były przez siostry zakonne do adopcji, głównie w Ameryce, oczywiście za sowitą opłatą. Dziecko Philomeny trafiło właśnie w ten sposób do rodziny amerykańskiej. Zostało perfidnie sprzedane przez podłe siostry zakonne. Philomena udaje się na poszukiwania, które spełzają na niczym, bo zakonnice ukrywają dokumenty adopcyjne, zatajając wiele faktów przed starą matką, m.in. fakt, że syn również poszukiwał swoich irlandzkich korzeni i pragnął wrócić po śmierci do domu. Polecam Wam ten wspaniały i wspaniale zagrany, wyreżyserowany film. *****
 
---------------------------------------------------
PS. Polecam niemiecki film o klasztorach katolickich i traktowaniu młodych podopiecznych pt. "Und alle haben geschwiegen" (etykieta: kinematografia niemiecka)

niedziela, 9 marca 2014

August: Osage County



Tracy Letts (ur. 1965 w Oklahomie) aktor i dramaturg amerykański otrzymał za "August: Osage County" (Sierpień w hrabstwie Osage) nagrodę Pulitzera w 2008 r.  Na podstawie jego sztuki teatralnej powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Johna Wellsa w 2013 roku.
Główna i drugoplanowa aktorka - Maryl Streep i Julia Roberts - zostały nominowane do Oscara w tym roku. Oscary otrzymały inne aktorki, choć te dziewczyny w tym filmie na Oscara naprawdę zasłużyły. Były świetne, a Maryl Streep po raz kolejny udowodniła, że ma talent do grania wszystkiego. Dla mnie wybitna aktorka, doskonale znająca swój fach, a w tym filmie zachwyciła swoim wielkiem kunsztem aktorskim. Zresztą, cała obsada zasługuje na wyróżnienie, wszyscy grali doskonale. Szkoda, że Oscarów nie ma więcej.
Dla kinomanów "Ein Muss". *****


Maryl Streep, Julia Roberts, Chris Cooper
 
 

poniedziałek, 3 marca 2014

Oscars 2014

 

Oskary przyznano, oczywiscie wedlug wlasnych kryteriow komisji oskarowej, ktora nie wiadomo z kogo i w jakiej ilosci sie sklada, i ktora kieruje sie glownie ekonomicznymi celami, bo film ma sie dobrze sprzedac.
Niestety, ani Leonardo DiCaprio, ani Robert Redford nie otrzymali statuetki - Redford nie byl nawet nominowany. A szkoda. Pozostaje sie pocieszyc, ze sa na szczescie obiektywne festiwale filmowe - miedzynarodowe - na ktorych krytycy przynajmniej ogladaja oceniane filmy (bo w L.A mam watpliwosci), ktore bardzo czesto wchodza do klasyki: Zlota Palma, Zlote Lwy i Zloty Niedzwiedz.

W Los Angeles wyrozniono statuetkami w najwazniejszych kategoriach nastepujace filmy:

Najlepszy film: "Zniewolony"(12 Years a Slave)
Najlepsza rezyseria: Alfonso Cuaron za "Gravity"
Najlepsza aktorka: Cate Blanchett za role w "Blue Jasmin"
Najlepszy aktor: Matthew McConaughey za role w "Dallas Buyers Club"
Drugoplanowy aktor: Jared Leto ze role w "Dallas Buyers Club"
Drogoplanowa aktorka: Lupita Nyong´o za role w "12 Years a Slave"
Najlepszy oryginalny scenariusz: Spike Jonze za "Her"
Najlepsza adaptacja scenariusza: John Ridley za "12 Years a Slave"
Najlepszy film spoza obszaru amerykanskiego: "La grande bellezza" (Paolo Sorrentino)
Najlepsza scenografia i kostiumy: Catherine Martin za "The Great Gatsby"
Najlepsza muzyka: Steven Price za "Gravity"


Producenci "12 Years a Slave" Anthony Catagas, Jeremy Kliner, Dede Gardne, Steve McQueen i Brad Pitt 

Najlepsza rezyseria Alfonso Cuaron (Gravity)

Cate Blanchett - najlepsza aktorka ("Blue Jasmin")



Matthew McConaughey - najlepszy aktor ("Dallas Buyers Club")



Lupita Nyong´o najlepsza drugoplanowa aktorka ("12 Years a Slave")




Jared Leto - najlepszy drugoplanowy aktor  ("Dallas Buyers Club")


Najlepiej ubrana aktorka Jennifer Lawrence