Istituto Italiano di Cultura di Amburgo (Instytut Kultury Wloskiej w Hamburgu) obchodzi 60 - lecie istnienia i w ramach ciekawych uroczystości wyświetlono m. in. ten piękny klasyczny film z lat sześćdziesiątych z młodymi i urodziwymi aktorami tamtych lat. Projekcję filmu poprzedził wykład znanych i wielkich krytyków filmu i literatury włoskiej, profesorów uniwersyteckich Salvatore Nigro i Gioacchino Lanza Tomasiego.
„Il Gattopardo” to jedyna powieść pisarza i literaturoznawcy Giuseppe Tomasiego di Lampedusa wydana postum w 1958 r. Autor – principe di Lampedusa i duca di Palma i Palermo, baron Montechiaro opisał w powieści dzieje swojej rodziny. Główny bohater Don Fabrizio to pradziadek Tomasiego, a powieściowy dom SALINA jest odzwierciedleniem domu potężnego na Sycylii rodu TOMASI. Choć w herbie rodu Tomasi znajduje się tańczący, umieszczony pod koroną książecą, leopard, to tytuł włoski "il gattopardo" wcale nie oznacza leoparda – żadna tam groźna pantera – lecz jedynie średniej wielkości kota afrykańskiego: leptailurus serval (leopard to po włosku il leopardo). Tomasi parodiuje w ten sposób historię rodzinną, robiąc z potężnego niegdyś leoparda całkiem niegroźnego, średniej wielkości kota Afryki - gattopardo to gepard.
Akcja toczy się na przestrzeni lat 1880 – 1910 na Sycylii, są to barwne lata, ale i lata walk powstańczych (powstanie Garibaldich), wskutek czego arystokracja traci wpływy, Wlochy się powoli jednoczą.
Głównym wątkiem jest miłosna historia Tancrediego (siostrzeniec księcia), który walczy w powstaniu i Angeliki (córka nowobogackiego obywatela z prowincji Don Calogero).
Głównym wątkiem jest miłosna historia Tancrediego (siostrzeniec księcia), który walczy w powstaniu i Angeliki (córka nowobogackiego obywatela z prowincji Don Calogero).
Na podstawie powieści zrealizowano film. Reżyserem jest Luchino Visconti, główne role grają najlepsi z najlepszych tamtych czasów: księcia gra Burt Lancaster, Angelikę Claudia Cardinale, a bratanka Alain Delon. Film jest w języku włoskim, produkcja francusko-włoska. Premiera odbyła się w 1963 r. , film otrzymał Złotą Palmę w Cannes. Kosztował miliardy lirów, które się podobno nie zwróciły. Film długachny, ale Viscontiemu warto poświęcić trzy godziny.
![]() |
Alain Delon i Claudia Cardinale dzis. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz