Brooklyn

                                                      

                               
                                                    The home ist where the heart is.

Reżyseria: John Crowley, scenariusz: Nick Hornby, muzyka: Michael Brook, w rolach głównych: Saoirse Ronan, Emory Cohen, Domhnall Gleeson, Jim Broadbent, Julie Walters, Brid Brennan, Jane Brennan, Fiona Glascott, Jessica Paré.
Adaptcja powieści pod tym samym tytułem irlandzkiego powieściopisarza i dziennikarza, krytyka literackiego Colma Toibina.

            

Film nie jest niezwykły, ale  niezwykle pięknie przedstawia najzwyklejsze w świecie pierwsze uczucia. Wprowadza w klimat lat pięćdziesiątych, w których o miłości głównie się marzyło i nie nadużywało słów. Poza tym jest przepełniony także silną nostalgią, która męczy główną bohaterkę. Właściwie jest to film o irlandzkiej emigracji lat pięćdziesiątych, która osiedliła się na Brooklynie w Nowym Jorku.

Eilis ma siostrę Rose i matkę, mieszka w irlandzkiej wsi, nie ma przed sobą większych perspektyw na pracę i lepsze życie. Siostra z pomocą duchownego żyjącego na emigracji w USA, załatwia Eilis przejazd statkiem za ocean i pracę w Nowym Jorku. Z nostalgią żyje się młodej dziewczynie ciężko, ale powoli czas koi tęsknotę. Siostry piszą listy. Na potańcówce poznaje też emigranta z Włoch, zakochuje się – młodzi planują przyszłość. W Irlandii jednak umiera nagle siostra i Eilis postanawia pojechać do matki. Zakochany w dziewczynie Tony przekonuje narzeczoną do zawarcia ślubu cywilnego. Eilis się zgadza.

W Irlandii oczekują Eilis duże zmiany. Ponieważ w Nowym Jorku zrobiła kurs księgowości, firma, w której pracowała Rose, zaproponowała jej pracę. Eilis zostaje w Irlandii, nic nie mówiąc nikomu o ślubie z Tony’ m, prowadzi nowe życie, nie otwiera listów od Tony’ ego. Przyzwala nawet na zaloty młodzieńca z dobrego domu, z którym kiedyś się przyjażniła. Dlaczego nie było tak przed wyjazdem – pyta się młoda kobieta. Ma pracę, powodzenie, uznanie wsród przyjaciół. Dlaczego? Dlaczego dopiero teraz?

 

I nie wiadomo, co by było dalej, gdyby nie plotki. Otóż jej dawna pracodawczyni – właścicielka sklepu - Mrs. Kelly daje jej do zrozumienia, że wie o ślubie od znajomych w Brooklynie. Dziewczyna natychmiast podejmuje decyzję, jakby zbudziła się ze snu ......****

Carol

                                                    

Piękny film o miłości - polecam!


Film na podstawie biograficznej powieści amerykańskiej autorki Patrycji Highsmith pt. "The Price of Salt", którą pisała pod pseudonimem Clair Morgan.
****

                                                       

Carol - rozwiedziona, uwikłana w spór o opiekę rodzicielską nad małą córeczką, zakochuje się w młodej ekspedientce. Reżyser Todd Hayens opowiada o lesbisjskiej miłości w latach pięćdziesiątych, w których nie ma miejsca na taką miłość - ze wspaniałą Cate Blanchett, która czaruje swoją osobowością i stwarza wspanialą atmosferę w filmie. Również doskonała jest młoda Roony Mara (ur. 17 kwietnia 1985).

Reżyseria: Tedd Hayens


W rolach głównych: Cate Blanchett, Rooney Mara, Kyle Chandler, Jake Lacy, Sarah Paulson, John Magaro, Cory Michael Smtih.

 

                                              

 

 

The Danish Girl

                    

                                                           Dziewczyna z portretu


Reżyseria: Tom Hooper, scenariusz: Lucinda Coxon, muzyka: Alexander Desplat,
w roli Einera Wegenera: Eddie Redmayne,
- jego żony Gerdy: Alicia Vikander, - przyjaciela Hansa: Matthias Schoenaerts,
- profesora i lekarza: Sebastian Koch.
Film bazuje na noweli amerykańskiego pisarza Toma Hoopera "The Danish Girl", która opowiada historię pierwszej transseksualnej malarki duńskiej Lili Elbe.


Einer Wegener jest duńskim pejzażystą i ilustratorem, jego żona zaś Gerda zyskuje sławę, malując serię erotycznych obrazów. W filmie stanowią zgraną parę małżeńską, prowadzą w latach dwudziestych w Kopenhadze niespokojne, pełne wydarzeń życie artystów - dużo malują, są szczęśliwi.
Pewnego dnia Gerda prosi męża o pozowanie do portretu, ponieważ jej model nie stawił się akurat tego dnia. Einer po przebraniu w kobiece sukienki świetnie spełnia rolę modela - obraz Gerdy zyskuje sławę. Imitacja jest tak udana, że Gerda nadaje mężowi imię Lili. Nie przeczuwa, że ten coraz częściej z lubością przebiera się w kobiece fatałaszki, wychodzi nawet na ulicę przebrany za kobietę i nawiązuje jako Lili kontakty z mężczyznami. Wystudiowane gesty kobiece sa perfekcjyne, imitacja celująca, a ponadto duchowe samopoczucie jest na tyle kobiece, że Einer chce pozostać w kobiecej duszy na stałe i postanawia poddać swoje ciało transseksualnej operacji. Operacja jest wielce ryzykowna, mimo tego Einer podejmuje decyzję i staje się w latach trzydziestych pierwszym meżczyzną, który zmienia płeć. *****